Chromium Max 500 CaliVita, Wzrost mięśni, Odchudzanie, Zmniejszenie tkanki tłuszczowej

Chromium Max 500 Firmy CaliVita zawiera chrom w łatwo przyswajalnej przez organizm formie.  Chromium Max 500 dostarcza tyle chromu, co 5 porcji (420 g) brokuł! (jedna tabl).

Chromium Max 500 to kapsułki zawierające chrom, składnik niezbędny w procesie metabolizmu glukozy i tłuszczów.
Dzięki swoim właściwościom spalania tłuszczów jest on niezastąpiony podczas nowoczesnej kuracji odchudzającej.

Rola chromu w żywieniu człowieka jest stale przedmiotem dociekań wielu badaczy. Wiadomo jednak, że jest on potrzebny przy przemianie węglowodanów, białek i tłuszczów.
Wszyscy słyszeli już zapewne o insulinie. Jest to jeden z najważniejszych hormonów, odgrywający ważną rolę w rozwoju mięśni, regulacji masy ciała i pracy układu krążenia. Insulina przenosi do komórek glukozę i aminokwasy potrzebne do wytwarzania energii oraz syntezy białka. Jednak niewiele osób wie, że insulina bez chromu nie jest w stanie wziąć udziału w przemianie węglowodanów.

Ilość chromu w organizmie zmniejsza się w wyniku starzenia się oraz przy aktywnym uprawianiu sportu Jego niedobór może doprowadzić do nietolerancji glukozy, cukrzycy, wysokiego poziomu cholesterolu i chorób serca, a u sportowców może pogorszyć wydolność mięśni. W doświadczeniach przeprowadzonych na zwierzętach stwierdzono, że niedobór chromu może prowadzić do zaburzeń wzrostu, skrócenia życia oraz impotencji. Naukowcy z Bemidji State Uniyersity (USA, Minnesota) przeprowadzili eksperyment na myszach pochodzących genetycznie z tej samej rodziny. Myszy na diecie wzbogaconej chromem żyły średnio o rok dłużej niż grupa kontrolna, która nie otrzymywała tego składnika w pożywieniu. Koncepcja, że chrom jest jednym z czynników odpowiadających za długość życia jest wciąż potwierdzana w kolejnych doświadczeniach medycznych. Stwierdzono, że dieta bogata w duże ilości cukrów prostych (glukoza, fruktoza, cukier rafinowany) powoduje zwiększone wydalanie chromu z moczem, a tym samym sprzyja powstawaniu stanów deficytowych.

W badaniach z 1986 r. Wykazano 10-300% utraty chromu w organizmach osób, których jadłospis zawierał dużo cukru. Wyniki innego z amerykańskich badań wskazują, ze aż 90% osób spożywa mniej chromu niż wynosi zalecane dzienne spożycie tego pierwiastka (tj. 50-200 |ug), co najprawdopodobniej wiąże się z coraz większym udziałem w naszej diecie przetworzonych produktów spożywczych (np. przemiał ziarna pozbawia je prawie całej ilości chromu). Rozwiązaniem jest zażywanie chromu w postaci dodatku żywieniowego. Może to być np. pikolinian chromu, który jest biologicznie aktywną formą tego pierwiastka.

Chrom poprawia metabolizm węglowodanów, wzmacnia działanie insuliny, stabilizuje gospodarkę energetyczną, ponieważ bierze udział w regulacji poziomu glukozy we krwi. Z tego powodu może być bardzo pożyteczny dla diabetyków, szczególnie w początkowym stadium choroby; należy jednak pamiętać, że nie zastąpi ani insuliny, ani innych leków.

Pierwiastek ten wspomaga również przyswajanie aminokwasów, przyspiesza syntezę białka i korzystnie oddziałuje na procesy przemiany materii, zwiększając tym samym wytrzymałość na obciążenie (organizm szybciej się regeneruje). Przetestowano klinicznie, że pikolinian chromu wspomaga proces odchudzania, nie powodując przy tym żadnych skutków ubocznych Przy odpowiedniej diecie i niewielkiej gimnastyce może bardzo pomóc osobom chcącym pozbyć się kilku zbędnych kilogramów oraz sportowcom pragnącym utrzymać idealną masę ciała.

Po chrom dość często sięgają kulturyści, ponieważ stymuluje on wzrost mięśni i jednocześnie zmniejsza tkankę tłuszczową. Jego efekty działania w organizmie są porównywane z anabolicznym działaniem testosteronu. Podczas sześciotygodniowego programu treningowego grupa sportowców zażywała dziennie 200-400 ug pikolinianu chromu. Ich całkowita masa mięśni zwiększyła się średnio o 2,5 kg, a tkanka tłuszczowa zmniejszyła się średnio o 3,2 kg. Osoby z grupy kontrolnej, przy takim samym programie treningu, osiągnęły tylko 1,8 kg zwiększenia masy mięśni i utratę tylko l kg tłuszczu, a więc rezultat dwukrotnie gorszy od osób przyjmujących dodatkowo chrom.

SKLEP >>> TUTAJ

15 LAT ogólnoświatowych doświadczeń z suplementacją chromu

CaliNews Sierpień 2003

W 1957 r. naukowcy Walter Mertz i Kenneth Schwartz wyizolowali z nerki świni składnik, który nazwali „czynnikiem tolerancji glukozy (GTF)”. Ta wieprzowa substancja przywracała zmniejszoną tolerancję glukozy u szczurów. Dwa lata później, w 1959 r., chrom został zidentyfikowany jako aktywny składnik GFT. Pomimo to, amerykański podręcznik publikujący w 1968 r. zalecane normy żywieniowe (RDA – Recommended Daily Allowances), zawiera tylko następujący komentarz: „Badania nad chromem sugerują jego pozytywną rolę w ludzkim odżywianiu”. Znacznie później, bo dopiero w wydanym w 1989 r. podręczniku o RDA, poświęcono chromowi 3 strony. Streszczając: „Chrom jest pierwiastkiem śladowym, niezbędnym do prawidłowego metabolizmu glukozy, insuliny, kwasów tłuszczowych, białek oraz wzrostu mięśni. Odpowiednie spożycie, absorpcja i przyswojenie chromu jest konieczne do mechanizmów regulacji poziomu glukozy we krwi i poprawy wrażliwości receptorów na insulinę.”

Obecnie, chrom jest uznawany jako niezbędny do życia składnik odżywczy, w odpowiednich ilościach trudno dostępny z pożywienia, ponieważ 90% chromu jest tracone podczas procesów przetwarzania i magazynowania żywności. Jego niedobór jest szczególnie powszechny w tzw. „zamożnych społeczeństwach”. Uważa się, że przeciętne spożycie chromu wynosi tylko 25 – 33 mcg dziennie. Za te braki są odpowiedzialne m.in. takie przyczyny, jak: wyjałowienie gleby, rafinowana żywność oraz wysokie dzienne spożycie cukru (nadmiar cukru w diecie wymaga ekstra insuliny, co dodatkowo zmniejsza zapasy chromu). Ilość chromu w tkankach zmniejsza się także z wiekiem oraz podczas dużego wysiłku fizycznego. Z powodu nadmiernego przetwarzania żywności, złych nawyków żywieniowych i niezdrowego stylu życia, niedobór chromu jest jednym z najczęstszych zaburzeń pokarmowych, prawdopodobnie prowadzących do takich chorób cywilizacyjnych, jak:nadciśnienie tętnicze, otyłość i cukrzyca.

Z tego powodu, suplementacja chromu jest niezbędna, by zachować zdrowie. Wciąż nie ma oficjalnie ustalonych dla chromu wartości RDA. Najnowsza publikacja RDA zaleca 50 – 200 mcg chromu dziennie.

Naturalnie występujący chrom, zatem także chrom obecny w żywności, jest trójwartościowy, co oznacza, że znajduje się na +3 stopniu utlenienia. Innymi słowy, chrom trójwartościowy to cząsteczka chromu, która straciła trzy elektrony, tak więc posiada ładunek elektryczny +3. Obecny w żywności, chrom trójwartościowy, nie jest toksyczny nawet w ilościach 1000 razy wyższych niż wynosi dzienne zalecane spożycie. Wysoce toksycznym i dobrze znanym karcinogenem jest natomiast chrom sześciowartościowy oraz chromian. Jednak ta postać chemiczna chromu została stworzona przez człowieka i nie występuje w naturze.

Wszystkie suplementy chromu zawierają chrom trójwartościowy, dostępny pod postacią różnych związków chemicznych. Obok drożdży piwnych i chlorku chromu, dostępne są liczne postacie chelatowe: polinikotynian chromu, glukonian chromu, cytrynian chromu i najbardziej znany pikolinian chromu. Pikolinian chromu nie jest prostą cząsteczką – to kompleks, nazywany chelatem, w którym trzy cząsteczki kwasu pikolinowego ochraniają jon chromu. Wyniki wielu przeprowadzonych badań epidemiologicznych i klinicznych potwierdziły, że wszystkie chelatowe związki chromu są nietoksyczne i bezpieczne.

Prof. dr nauk med. Valeria S-V.
Przewodnicząca Zespołu Doradców Medycznych CaliVita®International
Specjalista biochemii klinicznej, medycyny nuklearnej i patofizjologii klinicznej