Grzybica pochwy, objawy grzybicy pochwy, grzybica a antybiotyki

Objawy grzybicy pochwy to upławy, świąd, pieczenie, czasem ból okolic intymnych. Grzybica pochwy jest częstą intymną infekcją kobiet.   Początek grzybicy pochwy jest nagły, objawy pojawiają się z dnia na dzień. Do objawów grzybicy pochwy należy występowanie białych, grudkowatych i gęstych upławów, a także nasilony świąd i pieczenie pochwy. Błona śluzowa jest często zaczerwieniona i obrzęknięta.

Candida albicans jest pasożytem, grzybem drożdżopodobnym, znajdującym się w układzie pokarmowym, płciowym , jamie ustnej, gardle i przełyku.

W normalnych warunkach grzyb ten żyje w organizmie razem z innymi bakteriami i grzybami w równowadze, nie wpływając na stan zdrowia. Jeżeli jednak układ immunologiczny ulegnie osłabieniu, zwiększa się szansa na powstanie choroby o nazwie kandydoza ( candidiasis ).

Grzyby mogą przedostać się do dowolnej części ciała za pośrednictwem krwioobiegu.

Grzybica pochwy, zaczyna się od jelit w wyniku braku mikroflory w jelicie. Prawidłowa mikroflora narządów płciowych wytwarzana jest w jelicie w procesie przetwarzania pożywienia, ale jeśli w naszym organizmie są pasożyty – drożdżaki, lambrie, glisty lub inne, to powodują jej zanik.

Grzybica pochwy, zwana także kandydozą (z łac. candidomycosis), najczęściej dotyczy kobiet w okresie rozrodczym, aktywnych seksualnie.

Jest to związane ze sposobem szerzenia się grzybicy, która często jest przenoszona przez partnerów seksualnych. Nie jest to jednak jedyny sposób rozprzestrzeniania się zakażenia. Grzyby są bardzo rozpowszechnione w przyrodzie, niektóre z nich mogą bytować w organizmie człowieka jako nieszkodliwe pasożyty, nie wywołując objawów chorobowych. Ocenia się, że u około 10 – 20% zdrowych kobiet w środowisku pochwy obecne są grzyby z rodzaju Candida. W sprzyjających warunkach te saprofityczne grzyby mogą stać się patogenne wywołując objawy zakażenia grzybiczego.

Należy bezwzględnie wspomóc organizm  kuracją oczyszczającą z grzybicy.

Leczenie grzybicy antybiotykami powoduje wyginięcie większości bakterii na kilka miesięcy – również tych pożytecznych ! Mikroflora odbudowuje się powoli i jest niezbędna dla zdrowia, dlatego AC-Zymes powinniśmy zażywać codziennie.

Mikroorganizmy, które zostały zniszczone antybiotykami wcześniej rywalizowały z grzybami w organizmie człowieka o pokarm i miejsce, a wraz z zakończeniem tej rywalizacji grzyby zaczynają bez przeszkód mnożyć się tworząc grzybnię.

Większość antybiotyków sama stymuluje wzrost grzybów, gdyż same zrobione są z grzybów i pleśni. Grzyby traktują te lekarstwa jako najlepsze pożywienie. Taka stymulacja „leczeniem” antybiotykami prowadzi do mnożenia się grzybów, co powoduje różnego rodzaju powikłania. Rozkładające się zabite antybiotykami mikroorganizmy, stają się dla grzybów dodatkowym pokarmem. Bez obecności antybiotyku grzyb rośnie wolno; antybiotyk stymuluje rozgałęzienie grzyba w ciągu 4 godzin, a po upływie 24 godzin pojawiają się gęste rozgałęzienia, formujące grzybnię.

Kuracja oczyszczająca z grzybicy dla dorosłych: >>> TUTAJ

Kuracja oczyszczająca z grzybicy dla dzieci : >>>TUTAJ

Pozbycie się grzybicy wymaga odpowiedniej diety – należy unikać następujących produktów:
* cukier we wszystkich postaciach
* biały ryż
* produkty z białej mąki
* zupy w proszku
* wszystkie produkty zawierające drożdże
* alkohol
* słodkie świeże owoce, owoce suszone, kompoty
* sery pleśniowe, żółte,
* majonez, ketchup,
* produkty fermentowane
* słodkie soki,  napoje gazowane
* przyprawy typu Vegeta
* konserwy i dania przyrządzane metodą przemysłową

Produkty dozwolone:
* jogurt naturalny z żywymi kulturami bakterii
* kasze (oprócz kasz pszennych)
* płatki owsiane, ryż ciemny niełuskany, ziemniaki
* pieczywo żytnie, orkiszowe na zakwasie, ryżowe
* ryby, mięso (z wyjątkiem wieprzowiny) – wędliny drobiowe lub wołowe
* warzywa
* jajka jeśli nie są alergenem
* kwaśne owoce
* oliwa z oliwek
* ziarna słonecznika, dyni, siemie lniane
* woda niegazowana, herbaty owocowe
* herbata  ziołowa, lub czarna słabo parzona
* soki naturalne wyciskane z warzyw lub kwaśnych owoców

PODSUMUJMY :

Osoby leczone przez dłuższy czas antybiotykami mogą liczyć się z rozmnożeniem Candidy, ponieważ każdy antybiotyk przy osłabionej odporności niszczy bakterie jelitowe, które w normalnych warunkach trzymają w ryzach mnożenie się Candidy. Mnożące się grzyby wydalają toksyny, dodatkowo osłabiając układ immunologiczny.

Mając grzybice pochwy, musimy usunąć jej przyczynę i zmienić nawyki żywieniowe, aby nie nastąpił jej powrót. Musisz wzmacniać układ odpornościowy suplementami diety, bo tylko mocny uchroni Cię przed jej nawrotem. To bardzo ważne dla młodych kobiet, które planują macierzyństwo! Nie wyleczona grzybica przenoszona jest na płód, z wszystkimi jej konsekwencjami. Są nimi: przyszłe alergie, pleśniawki, infekcje…

Po rozpoznaniu grzybicy pochwy, naturalne produkty CaliVita mogą wiele pomóc w szybkim i skutecznym jaj zwalczeniu.

Leczenie grzybicy pochwy dla dorosłych – polecam nie krócej niż 6 miesięcy,a nawet do roku, ze względu na możliwość pozostałości zarodników grzybów w organizmie, które jeśli nie zostaną skutecznie zniszczone, wydadzą „potomstwo”, które się szybko namnoży.

Grzyb w organizmie to możliwość choroby następujących części organizmu:

grzybica dłoni, grzybica paznokci, grzybica nóg, grzybica jamy ustnej, grzybica jelit, grzybica języka, grzybica narządów, rodnych, grzybica skóry, grzybica członka, grzybica twarzy, grzybica układu pokarmowego, grzybica ust, grzybica uszu, grzybica prącia, grzybica przełyku, grzybica pochwy, grzybica sromu…

 Co na temat leczenia i likwidacji grzyba Candida pisze dr Andrzej J.

„Żeby niegroźne drożdżaki Candida mogły przeistoczyć się w groźne pasożyty, muszą mieć stworzone odpowiednie warunki, tj. istnienie pożywki w postaci martwiczych lub osłabionych komórek, przy jednoczesnej niewydolności systemu odpornościowego. Ta istotna informacja powinna wytyczyć nowy kierunek leczenia grzybic, który powinien polegać nie tylko na eliminacji grzyba z organizmu, ale przede wszystkim na wzmacnianiu systemu odpornościowego.

Nie należy leczyć symptomów oddziaływania toksyn grzybiczych na organizm chorego, ponieważ nie są one samoistnymi chorobami, lecz jedynie przemijającymi objawami kumulacji tych toksyn w krwi. Jedynym rozsądnym przedsięwzięciem w tej sytuacji jest podjęcie działań wspomagających organizm w naturalnym eliminowaniu toksyn przez narządy i układy wydalnicze: nerki, przewód pokarmowy, układ oddechowy i skórę.

Natomiast zabijanie grzybów przy zastosowaniu antybiotyków grzybobójczych jest pozbawione jakiegokolwiek sensu, bowiem w sprzyjających warunkach – istnieniu pożywki i niewydolności systemu odpornościowego – potrafią one odrosnąć w ciągu 2 – 3 tygodni. Wyraźną poprawę funkcjonowania systemu odpornościowego obserwuję dopiero po upływie 6 miesięcy intensywnego leczenia. Od tego też momentu stwierdzam wyraźne postępy w leczeniu i likwidacji grzyba Candida. „

DIETA W LECZENIU GRZYBICY – GRZYBICA A DIETA-ETAP I
Autor artykułu : dr Andrzej J.

„Uwagi ogólne
Zrozumienie zasad stosowania diety w leczeniu grzybicy, sprawia chorym najwięcej kłopotów. Dieta w leczeniu grzybicy u wielu ludzi jest pasmem udręki, wyrzeczeń i ograniczeń. Polega na stosowaniu diety ubogiej w węglowodany, opartej na bazie naturalnych produktów spożywczych. Nie istnieje jedna uniwersalna dieta dla wszystkich ludzi leczących się z powodu infekcji grzybiczej. Zakres jej stosowania powinno się zawsze dobierać indywidualnie, ze względu na liczne odmienności w trawieniu poszczególnych składników pokarmowych. Są chorzy, którzy nie tolerują glutenu zawartego w zbożach, białka soi, mięsa wieprzowego, inni mięsa wołowego, grzybów, surówek lub niektórych rodzajów jarzyn itd. Nie należy jeść pokarmów, które zakłócają proces trawienia lub wywołują alergię.

Biorąc pod uwagę fakt, że około 80 – 85% ludzi na terenie naszego kraju ma wolną przemianę materii, występuje u nich zmniejszone wydzielanie soków żołądkowych i związany z tym problem trawienia białek i tłuszczów. Resztki niestrawionego białka zalegają w jelitach i podlegając procesowi fermentacji, powodują objawy dyspeptyczne – gazy, wzdęcia, nudności, przelewanie w jelitach. O ile nałoży się na to fermentacja cukru do dwutlenku węgla spowodowna przez drożdżaka Candida, to zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego są czymś bardzo charakterystycznym dla tej choroby. Dlatego szczególną uwagę zwracam na to, aby w okresie leczenia grzybicy i utrwalania nawyków żywieniowych, białka łączyć zawsze z surówkami i gotowanymi jarzynami, które ułatwiają ich trawienie i przyspieszają wydalanie z organizmu. Można spożywać niewielkie ilości maślanki, kefiry, jogurty ale pod warunkiem, że są produktem naturalnym „ze wsi”. Zawierają cenne bakterie dla naszego zdrowia jakimi są pałeczki kwasu mlekowego Lactobacillus acidophilus i Bifidobacterium bifidus wspomagające proces trawienia. Są to jednak bakterie, które nie zasiedlają na stałe jelita grubego. Do celów leczniczych przygotowuje się specjalne szczepy bakterii odporne na działanie kwasu solnego i sole kwasów żółciowych, nazywane bakteriami probiotycznymi.

Proponuję wyłączyć mleko i jego przetwory kupowane w sklepie, gdyż są one produktami wysokoprzetworzonymi, poddane procesowi homogenizacji oraz głębokiej pasteryzacji, zmieniającej strukturę białka.

Składniki odżywcze:

Białko
Wędlinę należy kupować z czystego mięsa, zawierającą naturalne przyprawy i wędzoną w naturalny sposób. Wybrać należy wyroby o bladym kolorze, gdyż chemikalia dodawane do mięsa nadają im kolor czerwony i fioletowy. Wyroby drobiowe, mogą mieć niewiele wspólnego z drobiem. Są produkowane z MOM, czyli mięsa drobiowego odkostnionego. Jest to mieszanina zmielonych kości, chrząstek, szpiku kostnego, skóry i ścięgien. Do roku 1995 używanie tego specyfiku było zabronione, a teraz już nie jest. Najczęściej dodaje się go do rolad, parówek, kaszanek i pasztetowych. O ile ktoś dysponuje czasem, to może sporządzić samemu pieczenie i pasztety z surowego mięsa. Można jeść w umiarkowanej ilości ryby, chude mięso wieprzowe i wołowinę, kaczkę, królika, dziczyznę, bażanta, indyka. Odradzam jedzenia rosołów (bulionów) osobom mającym problem z trawieniem białka. Na ich strawienie organizm potrzebuje 30 razy więcej energii niż na strawienie mięsa.

Godnym polecenia produktem spożywczym są jaja kurze, a szczególnie polecane od gospodarza. Ich białko ma tzw. najwyższą biodostępność dla organizmu wynoszącą 90% co oznacza, że ze 100 g jajka jest wykorzystane w organizmie jego 90% objętości wagowej, a mięsa tylko 60 – 70%. Białko jaj jest wysokowartościowym produktem spożywczym, ponieważ zawiera wszystkie niezbędne do funkcjonowania organizmu aminokwasy, witaminy z grupy B, A, D i E, ale nie zawiera witaminy C. Znajduje się w nim większość minerałów: jod niezbędny do prawidłowego funkcjonowania tarczycy, spore ilości cynku niezbędnego dla wzrostu, zwalczania infekcji oraz gojenia ran. Zawarty w nim selen jest ważnym przeciwutleniaczem, a wapń i fosfor są potrzebne do budowy naszego kośćca i funkcjonowania nerwów obwodowych. W jajach znajduje się też znaczna ilość zjonizowanego żelaza, składnika czerwonych ciałek krwi.

Uwaga: o ile białko jajek jest dla kogoś alergenem, należy wyeliminować je z diety całkowicie.

Jarzyny i węglowodany o niskim indeksie glikemicznym
Sałatki z jarzyn obniżają indeks glikemiczny innych składników pokarmowych. Zalecam wprowadzenie do stałej diety surówki z selera, ogórka, brokuła, kalafiora, pomidorów, sałaty, szpinaku, cukinii, czosnku, cebuli, pietruszki, kapusty – białej, czerwonej i włoskiej, marchwi, papryki, szczypiorku, mniszka pospolitego (mlecza), kopru włoskiego, kalarepy, pora, gorczycy, rzodkiewki czerwonej, rzodkwi białej, kiełków (oprócz fasoli Mung), rzepy i rzeżuchy. Pozytywny wpływ na gojenie się ściany jelit ma Glutamina – L zawarta w soku czerwonego buraka. Sok ten należy pić w niewielkiej ilości rozcieńczony wodą.

Zarzuca mi się, że zalecając zasadę niełączenia białka z węglowodanami, polecam w okresie jesienno – zimowym jedzenie chleba żytnio – razowego z niewielką ilością wędliny. Wyjaśniam więc, że składniki chleba żytnio – razowego mają w sumie niski indeks glikemiczny.

Chleb można spożywać w niewielkiej ilości, żytnio – razowy na naturalnym zakwasie. Zakwas dodany do chleba stabilizuje prawidłowe funkcjonowanie flory bakteryjnej jelita grubego. Niestety piekarze często używają do jego wyrobu dodatku drożdży piekarniczych. O ile nie mamy pewności, czy chleb przygotowywany jest tylko na zakwasie, to nie należy włączać go do diety.

Przeciwskazaniem do jego jedzenia jest również nietolerancja glutenu. Bardzo dobre własności odżywcze mają produkty z pełnych ziaren: ryż brązowy i dziki, amarantus, gryka i orkisz. Pełne ziarna zawierają błonnik i dużo związków mineralnych.

Błonnik
Błonnikiem są włókna wchodzące w skład ścian komórek roślinnych, zbudowane z węglowodanów nierozkładanych przez enzymy trawienne człowieka. Błonnik ma podstawowe znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania przewodu pokarmowego. Pęczniejąc pod wpływem wody zwiększa objętość masy pokarmowej i ułatwia przechodzenie mas kałowych przez jelito grube. Mimo, że błonnik nie ma żadnej wartości energetycznej, odgrywa ważną rolę w procesie trawienia obniżając przyswajalność węglowodanów, a tym samym stężenie cukru we krwi. Największą jego zawartość mają jarzyny zawierających węglowodany o niskim indeksie glikemicznym. Zalicza się do nich warzywa, rośliny strączkowe oraz pełne ziarna zbóż. Przestrzenne rusztowanie błonnika zawartego w roślinach stanowi miejsca rozmnażania się pałeczek kwasu mlekowego. Zalecane dzienne spożycie błonnika wynosi zarówno dla mężczyzn jak i kobiet 25-30 g.

Istnieją dwa rodzaje błonnika:

Pierwszym jest błonnik nierozpuszczalny nazywany celulozą i hemicelulozą. Umożliwia prawidłową drożność jelit wchłaniając znaczną ilość wody, dzięki czemu kał ma znacznie większą objętość, jest miękki i skraca się czas jego przechodzenia przez jelito. Wiąże szkodliwe bakterie, związki toksyczne ze zniszczonego organizmu grzyba, doprowadzając do ich szybkiego wydalenia z organizmu. Pomaga utrzymać higienę w jelicie grubym, zapobiega tworzeniu się kamieni kałowych, żylaków odbytu oraz przeciwdziała wystąpieniu polipów i raka jelita grubego. Polecam spożywanie błonnika najlepiej pod postacią surowych lub gotowanych jarzyn. Niedobór błonnika jest przyczyną większości problemów związanych z zaparciami stolca.
Drugi rodzaj błonnika rozpuszczalny w wodzie (guma, pektyna) ogranicza przyswajalność tłuszczów w procesie trawienia, zmniejszając ryzyko rozwoju miażdżycy. Poza tym, oba jego rodzaje minimalizują działanie toksycznych substancji na ścianę jelit.
Błędne są zalecenia lekarzy zabraniające jedzenia surowych i gotowanych warzyw. W organizmach roślin znajdują się wartościowe białka, węglowodany, tłuszcze, przeciwutleniacze, witaminy oraz związki mineralne wzmacniające system odpornościowy organizmu.

Błonnik obecny w warzywach i innych pokarmach należy bardzo starannie przeżuwać, gdyż w przeciwnym razie będzie miał zupełnie odwrotny wpływ na jelito grube. Spowoduje wzdęcia, uaktywni procesy gnilne. Podobne objawy mogą pojawić się u niektórych ludzi wtedy, gdy warzywa spożywane są razem z chlebem i kaszami. W takim przypadku proponuję spożywać je oddzielnie. O ile pomimo tego surówki są przyczyną wzdęć, to należy w początkowym okresie jarzyny jeść gotowane, ale wyłączając z nich marchew i czerwonego buraka, ze względu na ich wysoki indeks glikemiczny. Uwaga – do surówek kupowanych w sklepie dodaje się cukier, majonez, ocet, konserwanty i stabilizatory kwasowości.

Tłuszcze
Obowiązuje dieta z ograniczeniem zwierzęcych tłuszczów stałych. Można używać niewielkich ilości masła ze względu na zawartość w nim kwasu izomasłowego, chroniącego jelita przed rozwojem komórek rakowych.

Polecam używać do przyrządzania surówek świeżego oleju z siemienia lnianego tłoczonego na zimno i oliwy z oliwek z I tłoczenia na zimno. Zawierają one w swoim składzie niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe (NNKT) w odpowiednich proporcjach kwasów omega – 3 do omega – 6. W zastępstwie można użyć oleju z pestek winogron, ale nie ma on własności leczniczych jak w/w oleje i najczęściej jest wytłaczany na gorąco.

Margaryny nie nadają się do spożycia. Zawierają tzw. tłuszcze trans, niefizjologiczne, nietrawione przez organizm i nie nadają się w związku z tym do celów spożywczych.

Smażyć można tylko na niewielkiej ilości smalcu, ze względu na jego wysoką temperaturę rozkładu. Po usmażeniu potrawy należy resztę tłuszczu wyrzucić, gdyż zawiera szkodliwe związki chemiczne.

Woda
Polecam pić około 2 l wody uzyskanej z filtra o odwróconej osmozie lub wodę niskomineralizowaną niegazowaną Żywiec i Nałęczowiankę, wysokogatunkową herbatę zieloną lub czerwoną Pu – Erh oraz herbaty ziołowe.

Na 30 minut przed, w trakcie i po posiłku nie polecam picia płynów, gdyż rozcieńczają soki żołądkowe. Do bieżącego odkwaszania organizmu zalecam picie 1/4 – 1 szklanki soku z cytryny lub kwaśnego grejpfruta rozcieńczonego wodą. Pomimo, że te soki mają smak kwaśny, ich spożyciu zawarty w nich kwas cytrynowy tworzy w organizmie środowisko zasadowe.

Zasady doboru składników pokarmowych

Dieta z ograniczeniem ilości węglowodanów
Drożdżaki odżywiają się cukrami prostymi, głównie glukozą oraz niewielką ilością aminokwasów. Wszystkie węglowodany złożone zawierające skrobię (ziemniaki, ryż, kasze, pieczywo), w wyniku procesu trawienia rozpadają się w końcowym efekcie do cukrów prostych. Jedząc większe ilości tych produktów spożywczych lepiej odżywimy drożdżaka. Dlatego tak ważne jest stosowanie diety niskowęglowodanowej w I etapie leczenia.

Kupując produkty spożywcze w sklepie należy zwrócić uwagę na to, czy zawierają tzw. cukier dodany pod nazwą: węglowodany, cukier, sacharoza, glukoza, fruktoza, maltoza, galaktoza czy laktoza. Niektórzy słodząc produkty spożywcze fruktozą, nie zdają sobie z tego sprawy, że organizm wykorzystuje ten cukier w procesie spalania glukozy. O ile ktoś nie może obyć się bez słodzenia napojów czy dosładzania pokarmów, można użyć pewien rodzaj cukru o nazwie Ksylitol lub Stevia, obojętnego dla organizmu i wydalanego z niego w niezmienionej postaci. Nie w każdym jednak wypadku cukry te są dobrze tolerowane przez organizm.

Zasady komponowania diety

Prawidłowe komponowanie produktów spożywczych oszczędza energię zużywaną do ich trawienia. W wyborze składników pokarmowych należy kierować się indeksem glikemicznym (IG) produktów spożywczych oraz odczynem kwasowości (pH), jaki wytwarzają w organizmie po ich zjedzeniu strawieniu. W rozróżnieniu tego co jest kwaso-, a co zasadotwórcze, jest wiele nieporozumień. Produkty o smaku kwaśnym, np. cytryny i kwaśne grejpfruty i większość warzyw, są zasadotwórcze. Po ich strawieniu i przyswojeniu, wytwarzają we wnętrzu organizmu środowisko zasadowe. Kwasotwórcze są natomiast wszystkie mięsa, i ryby oraz produkty mączne i jaja. Zaskakujące jest to, że mleko jest zasadotwórcze, a jego przetwory są wyraźnie kwasotwórcze.

Uwzględnianie w codziennym jadłospisie wielu różnorodnych produktów roślinnych i zwierzęcych jest ważne dlatego, gdyż taki sposób odżywiania umożliwia zachowanie prawidłowej równowagi kwasowo – zasadowej organizmu. Jedne produkty żywnościowe są bowiem kwasotwórcze, a inne zasadotwórcze. Jeśli jemy tylko te pierwsze, a nie jadamy warzyw, które w większości są zasadotwórcze, doprowadzamy do zakwaszania organizmu. Równowaga kwasowo – zasadowa będzie w organizmie zachowana, jeśli np. chleb zjemy z rzodkiewką, szczypiorkiem, pomidorem, natką z pietruszki czy liśćmi sałaty, a mięso obowiązkowo z warzywami – gotowanymi i surowymi.

Candida, w miejscu swojego rozmnażania się preferuje środowisko zasadowe, ale tworzy w organizmie chorego człowieka niekorzystne dla niego środowisko kwaśne. Jedzenie jarzyn, z uwagi na ich naturalną kwasowość, zapobiega miejscowemu rozmnażaniu się drożdżaka. Owoce natomiast zawierają cukier fruktozę i ich spożywanie może przyczynić się może lepszego odżywienia drożdżaka i doprowadzić do jego przyśpieszonego rozwoju oraz ekspansji na organizm po przekształceniu się go w grzyba Candida. Nie należy więc ich spożywać w wstępnym okresie leczenia. Wyjątkiem są wśród nich cytryna i kwaśny czerwony grejpfrut, które tworzą w organizmie środowisko wysokozasadowe.

Kierując się tymi informacjami sporządźmy wspólną listą produktów żywnościowych o niskim IG oraz o kwasowości zasadowej, które po zjedzeniu wytwarzają w organizmie. Będą ona najlepsze w stosowaniu diety o niskiej zawartości węglowodanów w leczeniu grzybicy.

O celu stosowania zasady rozdzielności składników pokarmowych

Mięso i skrobia mają inny czas trawienia. Skrobiowe węglowodany złożone, czyli chleb, ziemniaki czy makaron ulegają strawieniu w żołądku po mniej więcej 2 godzinach, a mięso po około 4 godzinach. Mieszany posiłek, złożony z mięsa i skrobi, jest trawiony około 7 – 8 godzin, czyli dwa razy dłużej niż gdyby te produkty były spożywane oddzielnie. Dwukrotnie dłuższe trawienie może oznaczać dwukrotnie większe zużycie energii i enzymów. Białka rozkładane są w żołądku z udziałem kwasu solnego. Węglowodany wymagają do trawienia środowiska alkalicznego i trawi ja we wstępnej fazie enzym ptialina zawarty w ślinie. Gdy jemy dużo białka zmieszanego ze skrobią, skuteczność działania soków trawiennych zostaje znacznie upośledzona, a ich wzajemne oddziaływanie chemiczne neutralizuje się. Gdy białko nie jest do końca strawione zaczyna gnić, niekompletnie strawione węglowodany fermentują, a niestrawione tłuszcze jełczeją. Efektem tych reakcji jest zakwaszenie organizmu. Stąd w leczeniu grzybicy obowiązuje zasada innego łączenia składników pokarmowych, w celu stworzenia komfortowych warunków pracy narządów trawiennych i jelit.

Produkty żywnościowe nie polecane w I etapie leczenia
W I etapie leczenia grzybicy należy unikać następujących produktów żywnościowych:

produktów skrobiowych o wysokim IG,
cukrów i wszelkich jego wyrobów, słodzików,
mleka i jego przetworów kupowanych w sklepie (dozwolone naturalne „ze wsi”)
owoców (oprócz cytryn i kwaśnych grejpfrutów),
produktów fermentowanych – serów pleśniowych, surowej kiszonej kapusty i ogórków, tofu z soi,
czarnej kawy i czarnej herbaty,
żywności panierowanej,
alkoholu i octu spirytusowego,
proszków do pieczenia, przypraw z gotowych mieszanek ziołowych zawierających glutaminian sodu, gumy do żucia, ketchupu, pikli, musztardy, majonezu, chrzanu w occie, gotowych sosów,
hamburgerów, chipsów, chleba graham na pszenicy, krakersów,
masła orzechowego, wszelkich olejów (oprócz: z siemienia lnianego tłoczonego na zimno, oliwy z oliwek tłoczonej na zimno, oleju z pestek winogron), margaryn i mixtów,
wędlin zawierających konserwanty i MOM – mieszanka zmielonych kości, chrząstek, skóry itp.

Indeks glikemiczny produktów żywnościowych

W wyborze składników pokarmowych należy kierować się ich indeksem glikemicznym (IG). Określa on wielkość ogólnej ilość cukru jaką wchłonie organizm ze 100 g produktu żywnościowego, po jego zjedzeniu i strawieniu. Jako przykład podam ziemniaki pieczone – po zjedzeniu ich 100 g, organizm uzyska 95 g glukozy (IG – 95). Im wyższy jest ten wskaźnik, tym produkt spożywczy jest mniej zalecany.

Produkty żywnościowe o wysokim IG 

110 Maltoza (cukier zawarty w piwie)
103 Daktyle suszone
100 Glukoza, ziemniaki pieczone, frytki
95 Mączka ryżowa, chleb biały wysokooczyszczony, skrobie modyfikowane, hamburger
90 Puree z ziemniaków, chipsy, miód
85 Marchewka gotowana, płatki kukurydziane, popcorn, ryż krótko gotowany
80 Bób gotowany
75 Dynia, arbuz, cukier,chleb biały (bagietka),zboża oczyszczone słodzone,batoniki czekoladowe, ziemniaki gotowane bez skórki
70 Coca-Cola, herbatniki, kukurydza pękająca, ryż biały, kluski, pierożki, rodzynki, chleb razowy
65 Ziemniaki w mundurkach, buraki, konfitury słodzone, kaszka manna
60 Ryż długi, banan, melon
55 Spaghetti białe.
Produkty spożywcze o niskim IG
50 Chleb pełnoziarnisty lub z otrąb, ryż pełnoziarnisty brązowy, groszek zielony w puszce, świeży groszek zielony, zboża pełnoziarniste bez cukru, makaron ze zbóż pełnoziarnistych, płatki zbożowe, fasola różowa
40 Świeże soki owocowe bez cukru, pumpernikiel, chleb żytni pełnoziarnisty
35 Dziki ryż, marchew surowa, sucha fasola, soczewica
30 Zielona fasolka, soczewica zielona, czekolada czarna (>70% kakao), soja
20 Orzechy ziemne, warzywa, zielone pomidory, czosnek
15 Cukinia, cebula

Lista produktów spożywczych podzielonych pod względem kwasowości, którą wytwarzają w organizmie.

Znajomość kwasowości jaką tworzą produkty żywnościowe po ich strawieniu w organizmie, pozwoli dobrać w diecie właściwe składniki pokarmowe. Dzięki temu będziemy cieszyć się znakomitym zdrowiem i żyć pełnią życia, bez chorób i cierpienia.

Produkty o wysokiej kwasowości, pH 5,0 do 6,0:

cukier rafinowany (biały) i nierafinowany (brązowy), ser edamski, jajka, majonez, ryby, skorupiaki, wołowina, wieprzowina, mięso z królika, kurczak, wątroba, mięso jagnięce, cielęcina, sztuczne słodziki, napoje gazowane bezalkoholowe, napoje musujące, papierosy, leki chemiczne, mąka pszenna biała, chleb pszenny, makaron biały, biały ryż, ocet spirytusowy, ciasta i wyroby cukiernicze, czekolada, piwo, kawa, słodki sos z białym cukrem, dżemy, galaretki, alkohol, kasza manna, sól oczyszczana warzona i jodowana, czarne herbaty.

Produkty o średniej kwasowości, pH 6,0 do 6,5:

orzechy włoskie, ser cheddar, sery pleśniowe, śledzie, makrele, owies, pszenica, ryż, śliwki, borówki, oliwki, soki owocowe z cukrem, syrop klonowy, melasa, pikle, płatki zbożowe, wino, jogurt dosładzany, gryka, chleb ryżowy, jajka gotowane na twardo, ketchup, majonez, makaron pełnoziarnisty, ciasto na miodzie, orzeszki ziemne, prażona kukurydza, ryż basmati, ryż brązowy, sos sojowy oraz chleb pszenny z kiełkujących ziaren.

Produkty nieznacznie kwaśne, pH 6,5 – 7,0

syrop ze słodu, syrop klonowy, syrop z jęczmienia, jęczmień, otręby, orzechy nerkowca, ziarna zbóż – z miodem owocami i syropem klonowym, żurawiny błotne, fruktoza, miód pasteryzowany, soczewica, mleko homogenizowane i pasteryzowane, melasa surowa, gałka muszkatołowa, musztarda, pistacje, ziarno żytnie, chleb żytni z kiełków, nasiona słonecznika, pestki dyni, orzechy włoskie, jagody, orzechy brazylijskie, masło solone, sery żółte (łagodne i kruche), suszona fasola, cieciorka, nabiał, mleko kozie homogenizowane, oliwki marynowane, orkisz, masło, śmietana, naturalny jogurt, serwatka naturalna oraz oleje.

Produkty średnio zasadowe pH 7,0 do 8,0:

migdały, orzech kokosowy, mleko naturalne, fasola, kapusta, seler, soczewica, sałata, grzyby, cebula, pomidory, morele, banany, jagody, wiśnie, melony, pomarańcze, brzoskwinie, gruszki, maliny, mandarynki, śliwki, awokado, seler naciowy, świeże figi, rodzynki, czosnek, agrest, winogrona mało słodkie i kwaśne, zielone zioła, nektarynki, groszek słodki, daktyle, dynia, szpinak, kwaśne jabłka, fasola zielona, buraki, brokuły, imbir świeży, kalarepa, pietruszka, dynia, truskawki, rzepa oraz ocet jabłkowy.

Produkty wysoko zasadowe pH 8,0 do 9,0:

awokado, marchew, ziemniaki, suszone morele, rabarbar, cytryny, arbuz, pieprz cayenne, suszone figi, wodorosty morskie, mango, papaja, nać pietruszki, rzeżucha, szparagi, cykoria, kiwi, ananas, rodzynki, soki roślinne z jarzyn, grejpfruty.”

GRZYBICA – DIETA W OKRESIE ZDROWIENIA – ETAP II
Autor artykułu: dr Andrzej J.

„W okresie zdrowienia włączamy po kolei produkty spożywcze o wysokim indeksie glikemicznym, łącząc je z produktami o indeksie niskim. Kierując się tą zasadą, spożywajmy na przykład ryż długi o indeksie 60 z warzywami surowymi o indeksie 15, w takiej samej ilości wagowej. W sumie wypadkowa IG wyniesie 37,5. Zapobiegnie to wchłonięciu do organizmu zbyt dużej ilości węglowodanów z produktów o wysokim IG.

Wprowadzić można do diety produkty kwaśne, łącząc je z obojętnymi i zasadowymi. Nie jest dalej zalecane jedzenie słodyczy, wyrobów cukierniczych, mleka kupowanego w sklepie i jego przetworów, picie słodkich napojów, jedzenie produktów wysokoprzetworzonych – lodów, chipsów, hamburgerów, zup z puszek i liofilizowanych itp. Nie polecam również jedzenia osobom, u których występuje alergia na grzyby, produktów spożywczych fermentowanych, jak: surowej kiszonej kapusty, ogórków, tofu, jedzenia niemytych owoców oraz wyrobów piekarniczych na bazie drożdży.

Obowiązuje dalej zasada nie łączenia białka z węglowodanami w jednym posiłku. Białka: mięso, ryby, jaja, soję spożywamy wraz z surówkami oraz węglowodany: ziemniaki i jego przetwory, kasze, ryż, białe pieczywo – też z surówkami. O ile wyjeżdżając w delegacje musimy korzystać z jedzenia w restauracjach, a lokal nie dysponuje dobrą naturalną surówką, bardziej bezpieczne jest zjedzenie samego mięsa i zażycie tabletek, bądź proszku z błonnikiem rozpuszczonym w wodzie niegazowanej.

Gotowane jarzyny najlepiej spożyć jako oddzielny posiłek, okraszone surowym bądź roztopionym masłem: fasolę szparagową, kalafiory, brokuły, brukselkę, kapustę, cukinię, bakłażany, kalarepkę, dynię, pora, selera, szparagi, szpinak, marchew, paprykę.

Zupy można jeść wszystkie, ale nie dodawać zasmażek i nie zagęszczać ich mąką. Okrasić je można masłem lub niewielką ilością śmietany. O ile mamy ochotę zjeść rosół, to należy dodać do niego dużą ilość jarzyn w celu odkwaszenia roztworu. Do tego celu może również służyć cała główka surowego czosnku, którą należy wrzucić do gotującego się rosołu. Dobry, „brązowy” makaron z odpowiednią ilością naturalnego błonnika, można kupić w sklepach ze zdrową żywnością. O ile ktoś jednak preferuje makarony białe, to należy kupować te wyrabiane z tzw. twardej wysokogatunkowej pszenicy. Nie należy rozgotowywać ich do miękkości i powinny być do spożycia półtwarde, tzw. al dente.

Owoce można jeść wszystkie, ale w początkowym okresie w niewielkich ilościach. Można pić soki owocowe i warzywne pod warunkiem, że są robione z naturalnych świeżych owoców i warzyw. Kupowane w sklepie zawierają w swoim składzie cukier, konserwanty i stabilizatory kwasowości.

Dalsze profilaktyczne stosowanie preparatów roślinnych, związków witaminowo – mineralnych, chelatów metali, leków homeopatycznych, ma na celu wzmacnianie systemu odporności organizmu oraz właściwe odżywianie komórkowe. Pamiętajmy o tym, że zarodniki drożdżaka Candida, po wyleczeniu krążą we krwi człowieka przez okres 2 – 3 lat i osiedlając się w narządach wewnętrznych mogą spowodować nawrót grzybicy. Lekceważenie zasad profilaktyki polegającej na właściwym odżywianiu i uzupełnianiu diety dodatkami do żywności, może zaowocować możliwością nawrotu choroby.”