NONI SOK – POLINESIAN NONI CALIVITA – ODKRYCIE I NAUKA O NONI – POLINESIAN NONI
Noni fruit and leaf isolated on white background.
„Badania nad morinda citrifolia rozpoczęły się w rzeczywistości już przed kilkoma dziesiątkami lat, lecz gwałtowny rozwój produkcji syntetycznych lekarstw, niestety, przerwał (nie bez nacisku ze strony przemysłu farmaceutycznego) te ważne prace.
Naukowe odkrycie noni przypisuje się doktorowi Ralphowi H. żyjącemu w USA naukowcowi niemieckiego pochodzenia. Jako naukowy przedstawiciel firmy DOLE Pineapple, mieszkał na Hawajach w latach 1950-1986 i zajmował się głównie badaniami nad „cudem enzymowym” ananasem.W 1972 roku doktor H. odkrył występujący w ananasie enzym bromelainę.
Zawartość bromelainy w owocach ananasa spadała jednak wraz z upływem lat, co według badacza było spowodowane przemysłową uprawą tej rośliny i wyjałowieniem gleby jednostronnymi nawozami. W ramach dalszych długoletnich badań udało mu się w 1981 roku wyizolować następną substancję, którą nazwał i opatentował jako kseroninę.
Dalsza jego praca, po ustaleniu prokseroniny, prokseronazy i serotoniny jako kofaktorów niezbędnych do biosyntezy kseroniny, polegała na znalezieniu ich naturalnych źródeł.
Według legendy zjawiło się wówczas u niego dwóch turystów, którzy przywieźli ze sobą noni.Bez względu na to, ile prawdy zawiera się w tej opowieści, należy wyjść z założenia, że wyniki badań morinda citrifolia przeszły najśmielsze oczekiwania doktora Heinicke. Stwierdził on, iż noni zawiera w sobie 800 razy więcej prokseroniny niż ananas.
Dalsze jego badania wykazały nie kające z połączenia efektów wywołanych kseroniną oraz następnych znalezionych w tej roślinie w 1993 roku związków chemicznych, takich jak skopoletina i serotonina. Skopoletyna jest bardzo wielostronnym związkiem. Chroni ona system krążenia krwi przed przeciążeniem i rozszerza zwężone naczynia krwionośne. Oprócz tego zwalcza stany zapalne i działa przeciwalergicznie.
Następnym bardzo ważnym związkiem chemicznym zawartym w noni jest damnacanthal. Został on wyizolowany z soku na Uniwersytecie Keiogijuku w Tokio oraz w Instytucie Nauk Biomedycznych w Japonii.
Wyniki badań wskazują na to, że dzięki działaniu damnacanthalu niektóre komórki,charakteryzujące się przy tym inną przemianą materii niż ich zdrowe siostry, pobudzane są, poprzez biochemiczne interakcje na poziomie genów w swoim wnętrzu, do zwolnienia tempa rozmnażania się przez podział.
Dzięki temu mają o wiele większą szansę powrotu do normalnego, naturalnego procesu przemiany materii i uniknięcia w ten sposób zwyrodnienia.
Chemiczne analizy składników noni wykazały, iż w zależności od stopnia dojrzałości rośliny występują w niej różne substancje. Również i sposób przyrządzania produktów z morinda citrifolia ma niemały wpływ na jej skład chemiczny.
Doktor Mona H, lekarka ze stanu Maryland, uważa, że poza działaniem kompleksu kseroniny, skopoletiny i serotoniny wiele pozytywnych efektów zastosowania noni wynika z pobudzenia aktywności szyszynki, głęboko we wnętrzu mózgu położonego gruczołu.
Szyszynka jest miejscem produkującym serotoninę i wykorzystującym ją do biosyntezy innego hormonu melatoniny. Serotonina i melatonina odgrywają bardzo ważną rolę w regulowaniu snu, temperatury ciała, nastroju, przebiegu procesu dojrzewania i menstruacji.
Doktor H. podejrzewa także, że działanie noni wynika ze spowodowanej przez nią zmiany częstotliwości energii ciała.
Melatonia najprawdopodobniej opóźnia proces starzenia się, daje nam zdrowy sen, pomaga przy skurczach brzucha, zmęczeniu i stanach depresyjnych. Razem z serotoniną wpływa na przebieg kobiecego cyklu, na nastrój psychiczny itp.
Serotoniną jest też prawdopodobnie odpowiedzialna za pozytywny wpływ na proces trawienia. W całym organizmie znajdują się receptory serotoniny (miejsca, z którymi łączy się serotoniną, aby rozwinąć swoją działalność).
Największą koncentrację tych receptorów znajdujemy jednak nie w mózgu, lecz w jelicie cienkim.
Poza wymienionymi powyżej właściwościami, noni wspomaga także produkcję naturalnego hormonu – kortizolu.
Uczestniczy on w przemianie węglowodanowej, ma działanie przeciwalergiczne, odtruwające i przeciwzapalne. Międzynarodowe badania wykazały na przykład, że dawki pobieranych antybiotyków mogą być ostrożnie zmniejszane, jeżeli jednocześnie jest zażywana noni.
Synergetyczne (wspomagające się nawzajem) działanie kseroniny, skopoletiny oraz serotoniny ma dodatni wpływ na PMS (syndrom przedmenstrualny), włącznie ze skokami nastroju, histerią, skurczami brzucha, drażliwością i atakami słabości w czasie pomiędzy owulacją a początkiem okresu.
U mężczyzn noni zmniejsza nocne ciśnienie na pęcherz moczowy.
Owoc noni, ta wspaniała roślina, jest obiektem intensywnych badań naukowych dopiero od początku lat 90.
Do dzisiaj znaleziono w niej ponad 75 istotnych składników, począwszy od żelaza (poprawia transport tlenu do każdej komórki), poprzez miedĄ (wzmacnia system immunologiczny) i magnez (poprawia pracę serca), aż do olbrzymiej zawartości witaminy C i chroniącej skórę witaminy A.
Według obecnego stanu wiedzy, działanie noni nie jest jednak spowodowane jednym lub też większą ilością odrębnych jej składników, lecz odpowiednio wyważonym działaniem wszystkich substancji.
Anne H. kończy swoją pracę doktorską następującym stwierdzeniem: „Chociaż medyczne skutki noni są znane światu od około 2000 lat, działanie tej rośliny pozostaje jednak pod wieloma względami nadal tajemnicą”.
Źródło „Noni owoc zdrowia” Jacek S.
NONI SOK – OPIS NAUKOWY NONI
„Nauka wkracza w nowy obszar genetyki. Szuka się genów odpowiedzialnych za niektóre wrodzone choroby i trwa to wiele lat, aż wyizolowany zostanie fragment DNA (kodu genetycznego) odpowiedzialny za powstanie jakiejś dolegliwości. Naukowcy potrzebowali około dziesięciu lat pracy, by znaleźć przyczyny chorób spowodowanych uszkodzeniem jednego tylko genu (system genetyczny człowieka – genom – posiada około 100 tysięcy genów!). W przypadku większości chorób przekazywanych z pokolenia na pokolenie rolę gra przekłamanie większej liczby genów jednocześnie.
Każdy gen odpowiada za produkcję tylko jednej proteiny, potrzebnej dla normalnego funkcjonowania organizmu. Dostarczenie tej proteiny może uleczyć chorego. Przy obecnym stanie techniki bardzo długo trwa określenie przez naukowców, za produkcję jakiej proteiny odpowiedzialny jest określony gen. Tylko jednej proteiny!
Noni zawiera w sobie bardzo dużą liczbę różnych protein i enzymów. Wyizolowanie ich, naukowe określenie ich roli i właściwości jest niezwykle trudne, o ile w chwili obecnej w ogóle możliwe. Lekarze, biolodzy i genetycy muszą więc siłą rzeczy ograniczyć się do zbadania roli tylko niektórych z nich, i to też na zasadzie przypuszczeń, a nie naukowej pewności. W noni stwierdzono przede wszystkim olbrzymie bogactwo protein, około 800 razy większe niż w ananasie. Należy więc zadać sobie na początku pytanie:
Co to są proteiny ?
Proteiny to naukowa nazwa białka. Jesteśmy zbudowani z białka; bez niego nie istniałoby życie. Ludzkie ciało składa się z około 100 tysięcy rodzajów białka. Proteiny są poza wodą, najważniejszym ilościowo materiałem budowlanym organizmu: składamy się w 70% z wody i w 16% z białek.
Proteiny są łańcuchowymi strukturami, których poszczególne ogniwa tworzą aminokwasy. W zależności od kolejności występowania poszczególnych aminokwasów w łańcuszku, powstaje inny rodzaj białka, spełniającego inną funkcję w procesie przemiany materii. Istnieje 20 typów aminokwasów, z których organizm jest w stanie sam wyprodukować jedynie 14. Pozostałe muszą być doprowadzone z zewnątrz, wraz z pożywieniem.
Proteiny spełniają olbrzymią ilość różnych zadań: nadają strukturę ciału, a tkankom takim jak kości, włosy czy skóra stabilność. Spełniają tę funkcję począwszy od organów aż do najmniejszej komórki! duża grupa hormonów (np. insulina) to też białka. Już w najmniejszych ilościach przekazują rozkazy sterujące do organów i koordynują w ten sposób funkcje poszczególnych systemów ciała, są rodzajem pociągów towarowych w procesie przemiany materii, przewożących różne substancje z jednego miejsca na drugie. Dotyczy to zarówno wnętrza komórek jak i całych tkanek. Transportują też substancje odżywcze i witalne przez ścianki komórek do ich wnętrza i odprowadzają na zewnątrz produkty odpadowe, tworzą przeciwciała systemu immunologicznego, stale broniące organizmu przed wirusami, bakteriami czy też grzybami, pewną grupę protein stanowią enzymy stosowane do produkcji różnych substancji oraz do rozkładu innych na ich części składowe. Zdecydowana większość procesów przebiegających w organizmie byłaby niemożliwa bez enzymów – nie istniałoby bez nich życie. Przetwarzają one pożywienie w energię, udzielają się przy oczyszczaniu i naprawie komórek oraz sterują cyklami biochemicznymi.
Enzymy
Enzymy przyspieszają procesy biochemiczne, produkuj ą substancje dla olbrzymiej ilości procesów przemiany materii, usuwają organiczne śmieci, grają bardzo ważną rolę w wewnątrzkomórkowej przemianie materii oraz są ważnymi czynnikami przy pozyskiwaniu i rozdzielaniu środków odżywczych i witalnych. Bez enzymów życie byłoby niemożliwe.
Hormony
Ta grupa protein to substancje sygnałowe, produkowane przez gruczoły dokrewne rozmieszczone w różnych regionach organizmu. Poprzez krew dostają się do miejsca przeznaczenia, gdzie, nawet w najmniejszych ilościach, sterują przemianą materii w organach ciała. Są one niezbędne do prawidłowego przebiegu procesów życiowych.
Proteiny membranowe
Spełniają ważną funkcję przygotowania podstawowych substancji do budowy membran i są w związku z tym w wysokim stopniu odpowiedzialne za zdrowie i odporność komórek.
Proteiny kontraktywne
Ta grupa protein (np. aktyna, myozina itp.) stanowi podstawę przemiany energii i przemiany materii w mięśniach. Uwalniają one energię, dając ciału wydajność.
Proteiny wspierające
Występują przeważnie (np. kolagen, kreatyna, elastyna itp.) w chrząstkach, kościach i tkance łącznej. Są również potrzebne do produkcji nowej skóry.
Proteiny plazmowe
Jest to grupa ponad stu, przeważnie połączonych ze sobą, protein. Produkowane są w wątrobie, gdzie przyczyniaj ą się w głównej mierze do budowy protoplazmy, plazmy krwi i płynów ciała.
Proteiny transportowe
Są to kluczowe proteiny w procesie zaopatrywania komórek. Transportują substancje odżywcze, przechodząc za pomocą specjalnego kodu do wnętrza komórek. Ta właściwość odgrywa również ogromną rolę przy wydalaniu produktów odpadowych z komórek.
Przeciwciała
Ta grupa jest odpowiedzialna za produkcję i prawidłowe funkcjonowanie anty ciał.
Faktory krzepnięcia krwi
Produkują i nadzorują prawidłowe funkcjonowanie czynników krzepnięcia krwi. Niedobór lub niewłaściwe funkcjonowanie mogą doprowadzić np. do hemofilii (krwawiączki).
Alloantygeny
Można je uważać za system komunikacyjny układu obronnego organizmu. Są to rozpuszczone lub osadzone na powierzchni komórek antygeny. Jeżeli w jakiejś substancji zostanie wykryty brak antygenu, wywołana zostaje reakcja immunologiczna organizmu.
Substancje zapasowe
Są to substancje rezerwowe na „czarną godzinę”. Dbają one o zaopatrzenie w energię w przypadku przerwania dopływu z zewnątrz lub gdy wystąpią zakłócenia i uszkodzenia biochemiczne.
Olbrzymie bogactwo protein występujących w noni jest bezsprzecznie ważnym faktorem przyczyniającym się do leczniczych właściwości tej rośliny. Proteiny nie działają jednak w pojedynkę. Do swojej pracy potrzebują wiele różnych kofaktorów, aby przekształcić się w podgrupy proteinowe. Ci niezbędni pomocnicy to witaminy, substancje mineralne i pierwiastki śladowe, koenzymy, aminokwasy i jeszcze wiele innych związków występujących w morinda citrifolia. Noni ingeruje więc bezpośrednio, ze swymi substancjami odżywczymi i witalnymi, w cykl proteinowy oraz pośrednio poprzez dostarczenie substancji przejściowych, potrzebnych do syntezy protein.
Kseronina
Kseronina jest jednym z ważniejszych składników noni. Powoduje ona, że mówiąc w uproszczeniu ponad trzy miliardy komórek organizmu może się ciągle regenerować. Jest ona produkowana zawsze wtedy, gdy proteiny powinny być sensownie włączone do procesu przemiany materii. Wiele protein może wykonywać swoją ważną pracę tylko z pomocą kseroniny.
Jest to ważny związek biochemiczny, odgrywający istotną rolę w olbrzymiej ilości zachodzących w ciele procesów. Na przykład przy stanach zapalnych do chorych miejsc cieknie z naczyń krwionośnych prokseronina i zostaje przetworzona w komórkach na kseroninę. Wywołujące stan zapalny peptydy nie mogą już absorbować pewnych protein, co prowadzi do ustępowania zapalenia, obrzęku i bólu. Niezużyta kseronina jest szybko wydalana z organizmu, nie dopuszczając do jej przedawkowania.
Komórki otrzymujące wystarczającą ilość kseroniny mogą odpowiednio przyjmować pożywienie i jednocześnie skutecznie wydalać szkodliwe produkty odpadowe. Ponieważ każda choroba, z wyjątkiem zranień i zatruć zewnętrznych, powstaje w komórce, budowany jest w ten sposób solidny fundament dla zdrowia i wydajności organizmu.
Przy chemicznym łączeniu się kseroniny z białkiem, proteiny otrzymują dzięki energii wyzwolonej przez kseroninę z wody, potencjał do chemicznej i elektrycznej aktywności. Aspekt interakcji kseroniny z wodą jest bardzo ważny dla organizmu. Kseronina posiada właściwość rozbijania połączeń wodorowych, które „sklejają” molekuły wody. Dzięki temu systematycznemu i bardzo szybkiemu otwieraniu molekuł proteiny mogą się energicznie poruszać i zdobywać energię potrzebną do procesów życiowych.
Ta niezwykle ważna dla życia substancja była, aż do przeprowadzonych przez doktora Heinicke badań, całkowicie nieznana, ponieważ nie można jej zmagazynować w organizmie i jest zaraz po wyprodukowaniu zużywana. Z tego powodu trudno jest ją wyizolować i zrozumieć sposób jej działania.
Kseronina nie występuje w czystej formie, natomiast jest w razie potrzeby wytwarzana przez organizm. Do tego niezwykle skomplikowanego procesu produkcyjnego potrzebny jest enzym zwany prokseronazą. Molekułę prokseroniny można porównać do łańcucha ze zgrubieniami na każdym końcu. Prokseronazą łączy ze sobą te obydwa zakończenia i odcina je następnie od łańcucha. W ostatniej fazie dochodzi do nich se-rotonina i w ten sposób powstaje stosunkowo niewielka molekuła kseroniny.
Serotonina jest substancją pośredniczącą, to znaczy, po wyprodukowaniu jej w jednej komórce, zmienia przebieg procesów w innych komórkach lub w całych tkankach. Poza tym jest neurotransmiterem, zawiadującym przekazywaniem impulsów nerwowych do tkanek. Od takich neurotransmiterów zależy, czy sygnały systemu nerwowego będą w stanie dotrzeć do wszystkich zakątków ciała.
Prokseronina jest głównie magazynowana w wątrobie. Mniej więcej co dwie godziny mózg wysyła do wątroby sygnał, aby uwolnić pewną niewielką ilość prokseroniny. Poszczególne organy ciała wysysają ze strumienia krwi potrzebną im ilość prokseroniny, aby wyprodukować kseroninę. Na szczęście dysponujemy, w normalnej sytuacji, wystarczającym zapasem prokseronazy i serotoniny. To czego brakuje, to prokseronina. Tylko przy jej współdziałaniu organizm jest w stanie wyprodukować odpowiednie ilości kseroniny.
Duża liczba opisanych w tym rozdziale substancji nie może funkcjonować bez wsparcia kseroniny. Kseronina jest więc czynnikiem niezbędnym do życia!”
Źródło „Noni owoc zdrowia” Jacek Skarbek
